Gastblog: Burgers bij Bas Burger in Seoul

Seoul is één van de grootste steden van Azië, sterker nog, van de wereld. En als je, als ik, het geluk hebt om drie weken in Zuid-Korea te zijn voor de Olympische Spelen, dan ben je gek om er nog een paar dagen stad aan vast te plakken.

Seoul is een stad als geen enkele stad waar ik geweest ben. Ontzettend Westers en toch enorm Koreaans. K-pop die verdomd veel lijkt op westerse popmuziek schalt uit elke winkel en de ene karaoke-zaak naast de andere. Tussen het geweld van neonverlichting met in onze ogen gekke tegels, zijn veel hamburgerzaken te vinden, waarschijnlijk door de Amerikaanse invloed na de Koreaanse oorlog in de fifties, die het Koreaanse schiereiland in een noord en een zuid verdeelde.

Don’t get me wrong, ik smul van lokaal eten. Maar na 3 weken bibimbap, bulgogi en Koreaanse barbecue, wil je je tanden wel eens zetten in iets bekends. En dan is de hamburger bij uitstek geschikt. Want hoe druipt de lokale smaak door de gouden combi van gehakt, brood en sla met tomaat?

Mijn eerste experiment voerde ik uit bij Bas Burger. In een onbestemd straatje vlak buiten de drukke wijk Myeongdong, een ouderwetse bios-lichtbak en een pijl, naar beneden. Trap af, rechtsaf (want rechtdoor en je loopt een groezelige karaoke-zaak binnen) en je loopt de burgerhemel binnen. Links een balie met daarachter de keuken en in het schemerdonker, met bakstenen aan de muur, etende Koreanen.

Table for 1 please.

Met je rug naar de zaak aan een minitafel met de menukaart. En dan besef je: crap, is er ook een engelse kaart? Google Translate is goed voor de basis, maar om een menukaart te ontcijferen ontoereikend. Op goed geluk de bovenste burger genomen (doet Elger ook altijd). Na het bestellen toch nog de Engelse kaart gekregen.

Vrij snel volgde de burger en in eerste instantie stelde die me teleur. Broodje leek op een Hollands kadetje (zo een die je vroeger als kleine guppy van de bakker kreeg op zaterdag), veel sla en ui, geen vlees te bekennen.

Ik nam een hap en was verbaasd hoe smaakvol en fluffy dat broodje was. Perfect in balans met de crunchy sla en (grote hoeveelheid) ui. Een pittige saus die wat leek op mayo vormde het geheel tot een genot. Ja, er zit weinig vlees op, ja, je ziet de patty bijna niet. Ja, de burger is klein en ik moest me inhouden om het niet in 10 seconden op te eten. Ja, ik moest daar aan wennen. Lekker dat het was! Zo zie je maar: kwaliteit gaat voor kwantiteit.