Voor de rubriek Wereldburgers probeer ik op alle plekken waar ik op de wereld kom zoveel mogelijk burgers te eten. Inmiddels heb ik al een flinke lijst met steden waarvoor ik tips heb waar je juist wel of niet moet zijn om een goede burger te scoren. Deze editie is net even anders. Het gaat namelijk om slechts één burger, die je op een heleboel plekken kunt krijgen.

In mei heb ik drie weken lang door de Verenigde Staten gereisd. Niet met een auto of camper, zoals de meeste mensen doen, maar met de trein. Het Amerikaanse spoorbedrijf Amtrak zorgt voor het vervoer over lange afstanden op een aantal wereldberoemde lijnen. En elke lijn heeft zijn eigen naam. Misschien wel de meest legendarische is de California Zephyr: die je in drie dagen tijd van Chicago naar San Francisco brengt.

Aan boord vind je een volledig restaurant (de Dining Car) waar je kunt ontbijten, lunchen en dineren. Op de lunchkaart in de California Zephyr (en trouwens ook in de andere langeafstandstreinen van Amtrak) staat een burger en die heb ik uiteraard geprobeerd. Drie keer zelfs.

Maar voor ik het over die burger ga hebben, moet ik het eigenlijk even over de Dining Car zelf hebben. Stel je een volledige treinwagon voor met een gangpad in het midden en aan beide kant geen gewone treinbankjes, maar eettafels met bankjes. Elke tafel is voor vier personen. Ben je met zijn tweeën, dan wordt er tegenover je gewoon een ander stel geplaatst. Zo praat je tijdens iedere maaltijd met wildvreemde mensen en eet je je burger terwijl bijvoorbeeld de Rocky Mountains of Sierra Nevada buiten aan je voorbij glijden. Het is wat dat betreft de meest unieke manier waarop ik ooit een burger heb gegeten.

De burger zelf is helaas wat minder uniek. Het is duidelijk een fabriekshamburger (wel een verse overigens) die helemaal doorbakken wordt, geserveerd op een briochebroodje. Qua toppings krijg je er sla, tomaat en rauwe ui bij. Die liggen wel los, zodat je zelf kunt bepalen wat je op je burger legt. Daarnaast zit er een grote, redelijk zure augurk bij en kun je kiezen uit bacon, guacamole en twee soorten kaas: Cheddar or Monterey Jack Cheese. Sauzen worden los geserveerd. Frietjes ontbreken (want ze hebben geen frituur aan boord) en dus moet je het doen met chips on the side.

Al met al heb je dus redelijk wat keuze wat je op je burger doet, maar uiteindelijk valt de totale smaak tegen. Het broodje is een beetje droog, de burger zelf saai van smaak en ook de bacon kan een stuk beter. De kaas is dan wel weer van een net hoger niveau dan de standaard smeltkaas. Al met al een burger die prima binnen te houden is, maar daar is het ook wel mee gezegd.

Samengevat: de hele ambiance is uniek, de burger precies het tegenovergestelde. Ik kan een reis met de California Zephyr dan ook iedereen aanraden, maar voor een burger zou ik onderweg een stop in bijvoorbeeld Denver of Salt Lake City inplannen.